ME/CVS, de psychotherapeut en de (on)macht van het evidencebeest

Cognitieve gedragstherapie (CGT) / progressieve inspanningstherapie (GET) is volgens opiniemakers de enige bewezen effectieve behandeling voor myalgische encephalomyelitis (ME) / chronischevermoeidheidssyndroom (CVS). Onderzoek toont echter aan dat de psychosociale verklaringsmodellen van Vercoulen en anderen,de rechtvaardiging voor CGT/GET, niet houdbaar zijn. CGT/GET is niet alleen ineffectief, maar zelfs potentieel schadelijk voor een grote groep ME/CVS-patiënten. Karakteristieke symptomen, zoals pijn, vermoeidheid en cognitieve klachten, maar bovenal verergering van klachten na een minimale inspanning (post-exertional malaise) kunnen op plausibele wijze medisch verklaard worden uit intracellulaire inflammatie, oxidatieve / nitrosatieve stress en gevolgschade daarvan, metabole dysfunctie, gastro-intestinale abnormaliteiten enzovoort. De dominantie van het psychosociale verklaringsmodel heeft grote gevolgen voor patiënten: medisch, juridisch, psychisch en sociaal. Psychotherapeuten en psychologen zouden vraagtekens moeten zetten bij een rol als behandelaar van ME/CVS. Doen zij dat niet, dan zullen ME/CVS-patiënten geneigd zijn om psychologische begeleiding te mijden terwijl die wel helpend kan zijn bij het omgaan met de ziekte..

Medienart:

E-Artikel

Erscheinungsjahr:

2011

Erschienen:

2011

Enthalten in:

Zur Gesamtaufnahme - volume:37

Enthalten in:

Tijdschrift voor psychotherapie - 37(2011), 4 vom: Juli, Seite 233-258

Sprache:

Niederländisch

Beteiligte Personen:

Twisk, Frank [VerfasserIn]
Arnoldus, Rob [VerfasserIn]
Maes, Michael [VerfasserIn]

Links:

Volltext [lizenzpflichtig]

doi:

10.1007/s12485-011-0042-1

funding:

Förderinstitution / Projekttitel:

PPN (Katalog-ID):

SPR025768816